Το τείχος του Βερολίνου (Γερμανικά: Berliner Mauer) ήταν ένα τσιμεντένιο τείχος που διαιρούσε το Βερολίνο φυσικά και ιδεολογικά από το 1961 έως το 1989. Κατασκευασμένο από τη Λαοκρατική Δημοκρατία της Γερμανίας (Ανατολική Γερμανία), ξεκινώντας από τις 13 Αυγούστου 1961, το τείχος απέκοψε εντελώς από ξηράς το Δυτικό Βερολίνο από τη γειτονική Ανατολική Γερμανία και από το Ανατολικό Βερολίνο, έως ότου οι κρατικοί αξιωματούχοι το άνοιξαν τον Νοέμβριο του 1989.
Το τέλος του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου το 1945 βρήκε τη Γερμανία να χωρίζεται σε τέσσερις συμμαχικές ζώνες κατοχής, καθεμία από τις οποίες ελεγχόταν από μία από τέσσερις δυνάμεις των Συμμάχων: τις Ηνωμένες Πολιτείες, το Ηνωμένο Βασίλειο, τη Γαλλία και τη Σοβιετική Ένωση. Η πρωτεύουσα, το Βερολίνο, ως έδρα του Συμμαχικού Συμβουλίου Ελέγχου, ομοίως υποδιαιρέθηκε σε τέσσερις τομείς παρά την τοποθεσία της πόλης, η οποία ήταν πλήρως εντός της σοβιετικής ζώνης.
Μέχρι το 1961, οι εντάσεις του Ψυχρού Πολέμου βρίσκονταν στο ζενίθ. Για τους Ανατολικούς Γερμανούς που δεν ήταν ικανοποιημένοι με τη ζωή υπό το κομμουνιστικό σύστημα, το Δυτικό Βερολίνο ήταν μια πύλη εξόδου προς στη δημοκρατική Δύση. Μεταξύ του 1949 και του 1961, περίπου 2,5 εκατομμύρια Ανατολικοί Γερμανοί έφυγαν από την Ανατολή στη Δυτική Γερμανία, κυρίως μέσω του Δυτικού Βερολίνου. Για να σταματήσει η έξοδος στη Δύση, ο σοβιετικός ηγέτης Nikita Khruschev συνέστησε στην Ανατολική Γερμανία να κλείσει την πρόσβαση μεταξύ Ανατολικού και Δυτικού Βερολίνου.
Τη νύχτα της 12ης-13ης Αυγούστου 1961, οι ανατολικογερμανοί στρατιώτες τοποθέτησαν πάνω από 30 μίλια αγκαθωτού σύρματος διαμέσου του Βερολίνου. Στους πολίτες του Ανατολικού Βερολίνου απαγορεύτηκε να περάσουν στο Δυτικό Βερολίνο και ο αριθμός των σημείων ελέγχου στα οποία οι Δυτικοί μπορούσαν να διασχίσουν τα σύνορα μειώθηκε δραστικά. Στις 15 Αυγούστου 1961, άρχισαν να αντικαθιστούν το συρματόπλεγμα με σκυρόδεμα. Για τα επόμενα 28 χρόνια, το βαριά οχυρωμένο τείχος του Βερολίνου ήταν το πιο απτό σύμβολο του Ψυχρού Πολέμου. Περίπου 5.000 Ανατολικοί Γερμανοί κατάφεραν να ξεφύγουν από το τείχος του Βερολίνου προς τη Δύση, αλλά η συχνότητα των επιτυχημένων αποδράσεων μειώθηκε καθώς το τείχος ολοένα και ενισχυόταν.
Το 1989, το κομμουνιστικό καθεστώς της Ανατολικής Γερμανίας επηρεάστηκε από τον εκδημοκρατισμό που σάρωσε όλη την Ανατολική Ευρώπη. Το απόγευμα της 9ης Νοεμβρίου 1989, η Ανατολική Γερμανία ανακοίνωσε την άρση των ταξιδιωτικών περιορισμών στη Δύση και χιλιάδες απαίτησαν διέλευση από το Τείχος του Βερολίνου. Αντιμέτωποι με αυξανόμενες διαδηλώσεις, οι φρουροί άνοιξαν τα σύνορα. Την επόμενη μέρα, τα ανατολικά γερμανικά στρατεύματα άρχισαν να αποσυναρμολογούν το τείχος.