Ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος, διήρκεσε από το 1939 έως το 1945, αν και σχετικές συγκρούσεις ξεκίνησαν νωρίτερα. Σε αυτόν ενεπλάκη η πλειονότητα των κρατών του τότε κόσμου -συμπεριλαμβανομένων και των μεγάλων δυνάμεων (Η.Π.Α , Σοβιετική Ένωση, Αγγλία, Γαλλία, Γερμανία), δημιουργώντας τελικά δύο αντίπαλες στρατιωτικές συμμαχίες: τους Συμμάχους και τις δυνάμεις του Άξονα.
Η αστάθεια που δημιουργήθηκε στην Ευρώπη από τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο (1914-1918) έθεσε το έδαφος για μια άλλη διεθνή σύγκρουση – τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο – η οποία ξέσπασε δύο δεκαετίες αργότερα και αποδείχτηκε ακόμη πιο καταστροφική.
Ο Αδόλφος Χίτλερ και το ναζιστικό κόμμα ανέλαβαν την εξουσία στην τότε ασταθή πολιτικά και οικονομικά Γερμανία και υπέγραψαν στρατηγικές συνθήκες με την Ιταλία και την Ιαπωνία για να προωθήσουν τις φιλοδοξίες τους για παγκόσμια κυριαρχία. Η εισβολή του Χίτλερ στην Πολωνία τον Σεπτέμβριο του 1939 οδήγησε τη Μεγάλη Βρετανία και τη Γαλλία να κηρύξουν πόλεμο στη Γερμανία και έτσι ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος είχε αρχίσει.
Ο συνολικός αριθμός των ανθρώπων που έχασαν τη ζωή τους κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου είναι συγκλονιστικός για τα ανθρώπινα δεδομένα και υπολογίζεται σε 50 έως 85 εκατομμύρια απώλειες. Τα δεδομένα αυτά έκαναν τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο την πιο θανατηφόρα σύγκρουση στην ανθρώπινη ιστορία. Σε αυτά συμπεριλαμβάνεται το Ολοκαύτωμα (στο οποίο σκοτώθηκαν περισσότεροι από 6 εκατομμύρια Εβραίοι στα στρατόπεδα συγκέντρωσης των Ναζί) και η στρατηγική βομβαρδισμού βιομηχανικών κέντρων και κατοικημένων περιοχών.
Οι αντίπαλες δυνάμεις ήταν οι δυνάμεις του άξονα (Γερμανία, Ιταλία, Ιαπωνία κ.λπ.) και οι συμμαχικές δυνάμεις (Σοβιετική Ένωση, Η.Π.Α., Ηνωμένο Βασίλειο, Γαλλία, Κίνα, Ελλάδα κ.λπ.), όπου νικητές τελικά ήταν οι συμμαχικές Δυνάμεις.
«Καινοτομία» αυτού του πολέμου ήταν η χρήση ατομικής βόμβας από τις Η.Π.Α. (στην Χιροσίμα και Ναγκασάκι στην Ιαπωνία). Επίσης, με το τέλος του πολέμου άρχισε ο Ψυχρός Πόλεμος, εξαιτίας του ανταγωνισμού ΗΠΑ-Σοβιετικής Ένωσης για την παγκόσμια κυριαρχία.